Thaïs en Bolivia

donderdag, december 28, 2006

Een kerstdipje.

Mja, dat was waarschijnlijk wel te verwachten niet? Een kerstdipje.. Ik had wel niet verwacht dat alles nu ging samenkomen. Maar ja! Wat doe je eraan? Alles met ups en downs zeker. Hopelijk gaat het dan met de reis wat beter gaan.. Gedachten een beetje ergens anders en dan moet dat wel lukken.. Maar bon, het is niet de bedoeling dat dit een deprimerend berichtje wordt dus.. Maar schrijven helpt meestal wel dus.. Ah ja, voor de foto’s. Diegenen die niet goed weten welke albums er het laatste zijn bijgekomen moeten gewoon hier is op de blog zien. Ik behoud meestal wel dezelfde volgorde, chronologisch dus. Ofwel op eender welk album klikken en dan (voordat je naar de details voor de commentaar klikt) in dat kadertje boven de foto’s op het pijltje klikken en dan zie je de volgorde waarin in ze op het internet heb gezet! Bon ik ga jullie nu eens laten voor jullie allemaal depressief worden ;) Nog wat strijken, valies maken, naar de post gaan, naar het hotel bellen in de hoop dat alles in orde komt.. en dan hopelijk nog wat met het thuisfront bellen =) (als er nog tijd overblijft natuurlijk) Bon ik ga jullie laten!
Miss you all..

dinsdag, december 26, 2006

25 december: Gelukkige verjaardag Marjan!

Hehe, was maar een korte dag door de lange nacht ;) Ik ben echt laat opgestaan en heb dan als klein ontbijtje wat cake gegeten. Heb dan een douchke genomen om wakker te worden en heb mijn haar nog maar eens met zout water gewassen (voor de dreads). Na een beetje in mijn kamer te hebben gerommeld was het dan etenstijd! =) Kip met Indische curry. Typisch Boliviaans ;) De tante was dan ook met het nichtje gekomen en we hebben ook een glaasje wijn gedronken die de papa met kerstmis van de oma had gekregen. Daarna heb ik mij naar de computerkamer begeven en heb het internet nog eens geprobeerd. Gaf niets dus ben ik de afwas maar gaan doen, ah ja, nieuwe regel. Tijdens de vakantie moeten Chelo en ik ook afwassen en gaan winkelen enzo, maar dat winkelen heb ik nog niet echt moeten doen.. En ik weet trouwens ook niet wat ik waar moet gaan kopen en wat dat waard is.. Toch zou ik dat graag eens doen! Maar dus, na de afwas stond mijn msn plots aan.. =) Dan heb ik ineens mijn mails na heel wat mislukte pogingen kunnen checken en nog wat foto’s op het internet kunnen zetten (maar nog niets nieuws voor jullie, sorry, het is onderweg) en dan heb ik ook nog eens met de mama gebeld. =) Rond 17h heb ik dan nog mijn ijsje gekregen maar heb de rest van de tijd doorgebracht op het internet, tot Rosa kwam melden dat ze het internet nodig zou hebben.. Dan heb ik maar besloten om in mijn bedje nog wat verder te schrijven en te gaan slapen.. En hier ben ik dan. Het is 22h en ik zou nog wat slaap moeten inhalen dus ik ga jullie laten schatties!
Ah ja, voor de foto’s, diegenen die geen mails krijgen van Extrafilm omdat het niet werkt of omdat ze niet in de maillijst staan moeten mij eens een mailtje sturen (moi_boucledor@hotmail.com) als ze geïnteresseerd zijn natuurlijk! Mathias ik heb uw mailadres niet dus ik kan u momenteel nog niet in die maillist toevoegen, maar laat maar iets weten!

Kerstmis bij de oma

Kort kerstberichtje. De 24ste ben ik dan rond 18h thuis gekomen en ik dacht dus dat we rond 8h wel naar de oma zouden vertrekken dus heb nog geprobeerd van mijn mails te checken en de foto’s al op het internet te zetten en zo maar ja.. geen internet! Ik was echt moe en had liever gewoon gaan slapen, maar dat kon ik niet maken dus probeerde toch maar wakker te blijven. Ik voelde mij toch niet super dus heb ik maar een smsje naar de mama gestuurd en dan heeft ze mij gebeld! Ik heb heel de familie toen aan de lijn gehad en heb toch wat traantjes weg gepinkt! =) Heeft toch deugd gedaan hoor. Rond 19h30 was het belletje gedaan en heb ik een stukje huisgemaakte pizza gegeten, de papa had gekookt ;) en heb ook nog wat ‘paneton’ geproefd. Een soort broodachtig gebak met van die gekonfijte vruchtjes in, niet echt mijn ding maar wel lekker. Ik was zo moe dat ik daarna gewoon nog wat in mijn bed ben gaan liggen, met kleren aan natuurlijk aangezien ik dacht dat we kort daarna zouden vertrekken. Maar niets was minder waar! Ik denk dat ik dan uiteindelijk in slaap ben gevallen en om 22h30 kwam de mama zeggen dat we binnen 30 minuutjes zouden doorgaan. Ik heb dus nog een half uurtje in mijn bed kunnen doorbrengen =) half in slaap gevallen natuurlijk. Dan om 23h zijn we uiteindelijk doorgegaan. En mijn kerstcadeautje mocht ik ook bij de terugkomst open doen, wat gemakkelijker was. Bij de oma ben ik dan nog op een bed gaan liggen tot het pakjestijd was! Ik heb twee chocoladecadeautjes gekregen. Echt schattig. Dan moest ik met mijn slaapkop ook nog eens champagne drinken (wat niet echt mijn ding is) en dan ja, om 1h zijn we aan tafel gegaan. Kip, aardappelen en maïs in een soepje! En ik had al echt geen honger. Daarvoor hadden we al een zoet gebakje gekregen. Tijdens het eten ben ik toch maar op Cola overgeschakeld om niet in mijn bord te vallen! =) En jaaaa, dan zijn we naar huis gegaan. Het was 2h. Toen ik dan mijn tanden ging poetsen heb ik ook nog mijn cadeautje moeten opendoen, met Chelo (mijn broertje die na 2-3 jaar zijn haar heeft laten knippen omdat hij er voor al zijn vakken door was). En ik heb zo’n ‘reiszak’ in die typische stof van hier gekregen! Iets wat ik nog niet had en ik toch nog wel wou! =) Echt zalig, ik was superblij! Heb iedereen dan nog een goede nacht gewenst, heb mijn tandjes gepoetst en ben met mijn muziekje in bed gaan liggen. Hier komt dan een einde aan mijn kerstverhaaltje.
Ik wens iedereen dan nog een late maar zalige kerst!
Groetjes uit het toch redelijke warme Bolivia! ;)

maandag, december 25, 2006

Copacabana, The wedding

23 december zijn we (Rosa, mijn nicht Mary (Maria-José) en ik) om 7h30 met de bus naar Copacabana vertrokken. Na 3h in de bus te hebben gezeten en met een bootje het meer over zijn gevaren zijn we dan uiteindelijk in Copacabana aangekomen. Het zicht dat we onderweg op het meer hadden is echt schitterend. Dus… daar zijn we dan naar het hotel gegaan maar dat bleek dicht (omdat iedereen aan het feesten was) dus hebben we snel een ander gezocht waar we ook ineens hebben gegeten. Mary is daar dan wat blijven slapen en ik ben met Rosa naar de ‘Horka del Inca’ geweest, wat zich op een berg bevind. Van daar boven hadden we een mooi zicht over Copacabana en het meer. Terug in het hotel hebben we ons omgekleed om naar het feest te gaan. Ik besefte toen dat ik het chicste gekleed was =s Fijn dus, ik had mijn kleed van de ‘graduación’ aan en mijn nicht had gewoon een jeans aan! En dan belde mijn tante en zijn we verhuisd naar dat ander hotel, zij hadden voor ons al een kamer gereserveerd. Dan zijn we uiteindelijk naar die trouw gegaan. Het was ongeveer 15h en die waren al volop aan het feesten en drinken vooral. Heel wat rituelen hier bij die trouw, echt helemaal anders. Iedereen kwam zowat aan wanneer hij wilde en elke keer moesten de bruid, de bruidegom, hun ouders en hun getuigen denk ik. En die getuigen waren mijn nonkel en tante.. Die hebben dus niets aan hun avond gehad! Heel de tijd opstaan om die geschenken te ontvangen! Ah ja, en dan bij bijna elk geschenk zaten een paar bakken bier bij. Hier is het de gewoonte van te noteren wie wat geeft en dan wanneer die mensen trouwen moet je hen hetzelfde geven voor hun trouw! Grappig dus =) En dan bij elk geschenk dat ze krijgen drinken ze samen een pintje of twee. Dus mijn nonkel en tante waren redelijk zat.. En er speelde ook een bandje maar die waren redelijk slecht, heel de tijd dezelfde liedjes en dan de cd’s die ze op hadden gezet waren allemaal van hetzelfde ritme. Toch hebben we heel wat gedanst. Ik ben dan ook met mijn ‘Amerikaanse-Boliviaanse’ nonkel en tante gaan eten en heb dan een lekker warme trui kunnen lenen ook! Ik had het echt wel koud in dat kleedje van mij. En één of andere neef die ik niet kende vroeg mij regelmatig om te gaan dansen, opdat ik het dan warm zou krijgen natuurlijk =) Dat heeft dus allemaal in een hotelletje plaats gevonden, in het koertje. Met van die metalen cafétafels en –stoelen. Het avondeten is dan rond 8h gekomen, en het was koud! En toch wel speciaal hoor, geen bestek, zelfs voor de taart niet! =) Nog van die grappige rituelen. In die taarten staken van die lintjes met aan het uiteinde een soort van beeldjes en 2 lintjes hadden een ring. Alle singles moesten dan zo’n lintje vastnemen (ik dus ook, ah ja, gedaan met het vriendje.. =( maar ja..), jongens aan de ene kant en meisjes aan de andere kant, en ja de twee met de ringen gaan dan in de loop van het volgende jaar trouwen! =) Samen dansen ze dan ook nog eens de ‘vals’ en moeten ze een pintje leegdrinken, maar zo met de armen ingehaakt.. Daarna gooiden de pasgetrouwden ook nog eens hun bloemetje of boeketje weg (hij en zij) en het meisje en de jongen die dat vingen moesten terug die ‘vals’ dansen en dat pintje leegdrinken. Redelijk grappig! Dan kwamen we aan het grappige taart-deel. Zowel de bruid als de bruidegom hun gezichtje werd in de taart geduwd! =) Een mooi wit gezichtje hadden ze daarna. Maar ik was echt moe eigenlijk, we waren die ochtend om 5h30 opgestaan, allé toch wakker geworden met de bedoeling om 6h uit mijn bed te komen, te ontbijten, tandjes te poetsen, omkleden om om 6h30 te kunnen vertrekken. We zijn dus vroeg naar het hotel gegaan! =) Ah ja, daar op dat feest heb ik ook nog een hele boel dansende ‘cholitas’ (die typische vrouwtjes van hier met die mooie, dure rokken en die bolhoeden) gezien, ook ene paar zatte =) Maar dus rond 22-23h waren we in het hotel in ons bedje.. Toch blij dat ik mijn trui nog boven mijn pyjama had aangedaan want Rosa heeft van de koud bijna niet geslapen.. De volgende ochtend zijn we dan op zo’n marktje gaan ontbijten. Zo van die zoete ringen in olie gebakken en dan met honing (buñuelos) met dan een warm maïsdrankje (appi of api) Dan zijn we met mijn ‘Amerikaanse-Boliviaanse’ tante, nonkel en nichtje een andere berg beklommen, de kruistocht van Jezus =) Maar van daar bovenop hadden we nog een mooier zicht dan van op die andere berg! Echt fantastisch! Daarna zijn we op het strand vis gaan eten (trucha) en mijn nichtje wou dan op zo’n bootje wat gaan rondpeddelen.. Ben dan maar meegegaan en dan ben ik nog snel met mijn nonkel nog eens naar de kerk gegaan en dan was het twee uur, tijd om de bus naar huis te nemen! Heb ik toch nog wat geprobeerd te slapen.. Heb mijn slaap van een maand geleden denk ik nog altijd niet helemaal ingehaald.. Ik ben supermoe thuis gekomen en dan moesten we ’s avonds nog kerstmis bij de oma gaan vieren..

maandag, december 18, 2006

17-12-2006 Achokalla: familie-etentje

Ik keimoe, was de vorige avond (eergisteren dus) nog uitgegaan terwijl de mama had gezegd dat we zondag om 8h30 door gingen.. Maar bon, ik heb mij die avond nog echt wel goed geamuseerd eigenlijk, en nog wat leuke ideetjes gehad =) Maar bon, dus de volgende dag.. Ik had mijn wekker maar om 7h30 opgezet om op mijn gemak wakker te kunnen worden en nog wat te kunnen genieten =) Ik kan niet onmiddellijk opstaan, ik heb altijd wel wat tijd nodig.. ;) Maar dus, iets ontbeten om 8h15 en dan zijn we door gegaan om 8h45. Naar het huis van mijn oma en tantes gegaan en daar nog op de anderen moeten wachten! Jaja, het Boliviaanse uur eh! Dan zijn we uiteindelijk doorgegaan en heb ik heel de rit mijn nichtje dat in de VS woonde op mijn schoot gehad, maar seg, die is ook niet echt licht hoor! Daar aangekomen hebben we nog een 15 minuten op de sleutel (en de anderen =)) moeten wachten. Dat is dus het WEhuisje van een van mijn nonkel en mijn tante die Frans praat. Die hebben daar twee honden (boxers) en eentje ervan is op mijn nichtje Ivana gesprongen en amaai, die heeft een half uur zitten wenen en haar arm zag niet eens rood! Ik heb die naar buiten moeten dragen! =) Dan hebben we daar de barbecue klaar gemaakt (allee de mannen) Ondertussen heb ik armbandjes gemaakt, en superleuk, die Amerikaanse nonkel van mij vroeg mij of ik er eentje voor hem kon maken. Maar hij ging mij er wel voor betalen ;) Ivana moest er dan ook eentje hebben dus ik wist mij wel bezig te houden! Maar eerst hebben we gegeten, ik had natuurlijk weer te veel gegeten. Superveel vlees hadden die gekocht, ok we waren wel met veel maar toch! Ik had dan ook nog wat in de keuken geholpen met de worteltjes =) De appelsienen en de watermeloen hebben we niet eens op gekregen! Ook een deel van het vlees is mee terug naar huis gekomen, en dat hebben ze dan netjes onder elkaar verdeeld. =) Maar dus, na het eten ben ik aan die armbandjes begonnen en ben er toch een uur of twee mee bezig geweest hoor. Ik had wel te veel touw afgesmolten =) voor het armbandje van mijn nonkel en moest er elke keer al dat touw door trekken.. Maar ja, aan tafel heeft de wijn in overvloed gevloeid en ze waren goed vertrokken, de oma ook ;). Dan is mijn nonkel van het huis gitaar beginnen spelen en beginnen zingen! Echt grappig, allemaal zo halfzat =) En natuurlijk is het beginnen regenen! Stortregenen. Maar dan moesten we door omdat de tante om 17h naar de mis wou! Mijn nicht die al twee jaar haar rijbewijs heeft mocht dan rijden. Maar die mag de auto eigenlijk niet echt gebruiken dus die rijdt bijna nooit (wat wel te zien was =)) Die startte en vertrok zo veel te snel, en het stomme was dat haar beide ouders in de auto zaten, wat op het einde wel voor wat geroep heeft gezorgd! Maar bon, in het centrum is die een paar keer stilgevallen en die was zo stress dat ze soms 5 keer opnieuw moest opstarten. Maar uiteindelijk zijn we wel thuis geraakt. Naar het einde toe lukte het wel goed eigenlijk. Dan thuis bij de oma zijn we nog wat boven gaan zitten en hebben ze nog wat pintjes binnengekapt! Dan is een van die gezinnen door gegaan, en mijn nonkel kwam zo na mij van ‘en hoeveel moet ik u nu van die armbandjes’. Ik zo ‘mmmm.. 15?’ Ik bedoelde dus Bs 15 voor die twee armbandjes eh, en die steekt mij ineens Bs 50 in mijn handen!!! Ik ‘euhmmm.. wel das wel een beetje veel eh!’ ma bon daar viel niets tegen te zeggen! ‘Ewel 15 en 15 is 30 en een tip van 20, toch niet mis?!’ Ik heb het dan uiteindelijk maar moeten aannemen, maar zeker niet tegen mijn goesting ;) Mooi meegenomen natuurlijk. En uiteindelijk zijn we dan naar huis gegaan! En ik ben eigenlijk onmiddellijk in mijn bed gaan liggen! Het was 20h30 denk ik. Wat voor een vermoeiende dag was dat seg, maar wel superleuk! Ik heb mij echt geamuseerd. Ah ja en dan vrijdag ga ik waarschijnlijk helpen met cadeautjes uitdelen aan de straatkindjes en zaterdag is er een trouw in Copacabana en ik ga er normaalgezien met mijn mama naartoe! Mijn kleed gaat hier nog eens van pas komen seg ;) Mijn vakantie is echt nog redelijk druk hoor. Maar goed ook eigenlijk. En dan gaan we (het gezinnetje) waarschijnlijk reizen van de 25ste tot de 28-29ste december naar een eiland op het Titicacameer dat gebouwd is op ‘totora’ (dat ene riet dat in dat meer groeit). En dan de 29ste ga ik waarschijnlijk terug reizen! Zalig toch, nog nooit zoveel gereisd tijdens de vakantie! Jahoe.. Daar kan ik nu eens echt happy van worden! ;)
Amaai, uiteindelijk heb ik dan toch de achterstand ingehaald! =)
Het volgende berichtje zal waarschijnlijk van dat straatkindjespakjesuitdeelnacht (ja de mama had gezegd dat dat van 20h tot 3h zou duren..) zijn en van de trouw =) Ik zie het al helemaal zitten! Maar bon.. Ik ga jullie eens laten schatties!
Dikke zoentjes..
Thaïsiña
P.S.: Als je mijn mail met de dreadsfoto’s niet hebt aangekregen meld het mij dan even op mijn e-mail adres (moi_boucledor@hotmail.com) , allee moest het je interesseren natuurlijk =)

Nog wat normaliteiten.

Iets waar ik mij soms toch wat aan kan beginnen ergeren, ik snap niet dat mijn mama zich daar niet aan ergert (of misschien laat ze het gewoon niet zien). Er gaat dus geen dag voorbij zonder dat ik mijn oma hier aan de lijn heb. Verschrikkelijk! Twee, drie, vier keer per dag! Vandaag dan ook nog een aantal keren haar zus!
Het regenseizoen hier. Als het hier echt hard regent is de straat gewoon een rivier, een rivier die alles meesleurt. Na de regen is de straat dus een grote stort! Wij wonen zo echt in het dal, dus alles stroomt naar en langs hier! Soms echt verschrikkelijk, vandaag weer. Je moet bijna de straat overspringen omdat er zoveel water is. Ze zouden eigenlijk hun riolering is moeten uitbreiden, want dat is hier elk jaar dat er een aantal huizen gewoon instorten door regenoverlast! Maar bon, eer dat dat in hun kopje opkomt..
Kerstmis is duidelijk in aantocht! Op ‘El Prado’ staat een ‘reusachtige’ opblaasbare, draaiende slinger die een kerstboom voorstelt! =) Eigenlijk nog redelijk goed gelukt hoor, en dan hebben ze daar ook nog wat slingers en lichtjes in gestoken. En dan over de rijstroken hebben ze om de 20meter zo’n kerstdecoratiedingen geplaatst, met van die slingers, lichtjes en prentjes. Een echte kerstsfeer, het enige dat ontbreekt, is die koude, die ingepakte mensen en de sneeuw! Een ander kerstsfeertje dus. En thuis is het al helemaal kerstmis! De plastieken kerstboom staat er al, de kerststal uitgestald over de buffetkast, de kransen aan alle kanten van de deuren, de kerstman hangt aan de muur en de kerstmensjes staan zowat overal in het huis! =) Dat is hier allemaal gebeurd tijdens DE reis! Een plastieken kerstboom is toch heel wat anders dan eentje die nog naar het bos ruikt! Mmmmm…
Het verkeer is hier nog altijd rommelig, nu vooral met die regen! Geen politieagent betekent ‘doe wat je wil’! Stoplichten hebben hier een andere betekenis als bij ons =) Wat daar wel leuk aan is is dat je mag oversteken wanneer je wil en je een busje kan nemen in het midden van de straat! Als je niet in het laatste huisje van de stad woont vind je altijd wel een busje die langs je huis rijdt!
En de organisatie is hier ook nog niet verbeterd =) AFS bijvoorbeeld, we gaan in januari van 10 tot 25 januari op uitwisseling in het land. En waarschijnlijk gaan we pas een week op voorhand weten naar welke stad we gaan. =) Maar ik zou het toch praktisch vinden moest ik dat al wat langer op voorhand weten. Maar bon, ik besef juist dat dat eigenlijk niet meer uitmaakt omdat ik de 24ste hier wil zijn. De 24 is er hier in La Paz een feest waar ze al wat ze dat jaar wille hebben in miniatuur kopen. Bijvoorbeeld geld, een auto, een kip als je wil trouwen dat jaar =) (moet ik dus nog eens overwegen ;)) en zo van die dingen! Dat wil ik eigenlijk toch niet missen dus ik ga vragen of ik niet vroeger terug mag komen! Hopelijk lukt dat!
Voor de rest.. Wel ik maak superveel armbandjes! Echt zaligleuk. Soms ga ik gewoon naar ‘El Prado’, installeer ik mij op een bankje met wat muziek, en maak ik armbandjes. Meestal kom ik dan wel bekend volk tegen of leer ik nieuwe mensen kennen! Super gewoon. Nu het vakantie is lees ik ook al meer (op de Prado natuurlijk), maar in het Frans aangezien ik geen enkel Nederlandstalig boek heb liggen.. =) En dan zou ik een van deze dagen eens moeten beginnen aan dat werk dat ik moet maken om naar de unief te mogen gaan. Ik ga daar toch wat hulp voor vragen hoor, dat moet 20paginas lang zijn! Maar bon, ik red me wel =) Ik ga eens onmiddellijk aan het volgende berichtje beginnen. (Dit is duidelijk een blogdag!)
Besitos..

DE reis! 22 november – 6 décember

Sucre: 22-11-2006 tot 28-11-2006
Tarabuco: 26-11-2006
Potosí: 29-11-2006 tot 30-11-2006
Tarija: 1-12-2006 tot 3-12-2006
Potosí: 4-12-2006 tot 5-12-2006

Als je niet al te veel tijd hebt kan je dit beter eventjes laten liggen. Dit wordt een lang verhaal vrees ik!
Hoofdstuk 1: Sucre en Tarabuco
22 november in de namiddag (of avond) hebben we de bus genomen naar Sucre, heeft zo’n 14 uur geduurd aangezien er om de 10 minuten nieuwe mensen opstappen of afstappen! We zijn ’s morgens vroeg in Sucre aangekomen en hebben van de ‘terminal’ allemaal een taxi genomen tot bij Joost thuis waar we al ons gerief hebben gedropt om op ons gemak op zoek te kunnen gaan naar een goedkope slaapplaats! Ah ja, we waren dus 6; Per (Zweden), Iris, Charlotte, Tess, ik en Mieke (België). Dus we hebben eigenlijk redelijk snel een hotelletje gevonden. Bed, gemeenschappelijke badkamer, gemeenschappelijke keuken enzo: Bs 18 de man, €1.8 dus! Maar Iris en ik zijn de eerste twee nachten bij Joost blijven slapen. En dan is Tess er ook nog bij gekomen tot het eind van onze daagjes in Sucre. Sucre was de kerkenstad voor Iris, Tess en mezelf! We hebben daar bijna alle kerken bezocht. En de anderen, ja die zaten meestal wat te rusten, te eten, te kaarten of te schaken in ‘Joy Ride’ of ‘El Mirador’, de twee restaurantjes die we het meest frequenteerden! =) ‘Joy Ride’ is een echt toeristenrestaurant en van ‘Mirador’ (het woord zegt het zelf) had je een supermooi zicht over heel de stad. Sucre is de stad waar ik eigenlijk het meest heb bezocht. Kerken en musea voornamelijk. Daar heb ik dus ook SUPERveel foto’s genomen. Charlotte, Tess, Iris en Per weten wel wat ik bedoel met SUPERveel =) Maar dus, Tess is ziek geworden, last van haar maag enzo en is dan enkele dagen thuis in bed moeten blijven. Alle geluk werd ze goed verzorgd door de mama van Joost! Iris en ik hebben dan verder kerkjes en museums bezocht, echt fijn! We hebben ons eigenlijk nog echt geamuseerd in die musea en kerken! We zijn zelfs een avond met de mama van Joost, de zus en de tweelingbroertjes naar de kerk ‘Santo Domingo’ gegaan. Onderweg hebben we dan ook nog een regenboog gezien! Allemaal mooi meegenomen dus! Met ons ‘kerkclubje’ =) hebben we toch een hele reeks foto’s genomen met de timer! Gaf soms wel grappige foto’s. Timertime!!!! In Sucre hebben we het kerkhof ook bezocht, nogal indrukwekkend moet ik toegeven, vooral het deel waar alle kinderen begraven worden. In vergelijking sterven hier toch echt veel kinderen. En een welbepaalde avond heeft Baikal voor heel wat vreugde gezorgd seg! =) Een fijne avond in DE discotheek ‘Mitos’. Elke ochtend (of toch bijna) ontbeten we samen in die jeugdherberg. Soms met de heerlijke eitjes die Charlotte klaarmaakte en anders met die heerlijke kaas die Iris en ik kochten op de markt onderweg naar het hotel. Ah ja en die Nesquik mogen we toch ook niet vergeten! Zondag was het dan markt in Tarabuco. En ja ik heb weeral wat geld uitgegeven! Ik denk dat ik ga terugkomen met decoratie voor een heel huis! Ik heb zelfs een tapijt gekocht dus ja.. Maar echt zoveel mooie dingen daar! Ik heb weer heel de dag met Iris rondgelopen aangezien wij twee alles willen zien! We vreesden al dat we niet genoeg tijd gingen hebben.. Maar we hebben toch bijna alles gezien! En dan ja, we waren (Joost, Iris, Charlotte en ik) 10 minuutjes te laat om de bus terug te nemen! En leuk toch, hij was al weg. We hebben dus nog eens extra mogen betalen om terug thuis te geraken, op een net iets oncomfortabelere manier. Dan hebben we maandag nog wat musea gedaan Iris en ik en Per, Charlotte en Mieke hebben er ook ééntje meegedaan. Dan zijn Iris en ik na die overkookte ;) spaghetti die we op ons bord geserveerd hebben gekregen, nog wat verder gaan bezoeken. Een avond toen Iris en ik eventjes op de plaza waren aan het uitrusten werden we ineens omsingeld door 15 schoenpoetsertjes. Ik heb dus mijn schoenen laten poetsen en heb hem dan maar Bs 2 gegeven (wat hier dus overbetaald is, normaalgezien is dat Bs1). Dan dinsdag 28 november: Tess haar verjaardag. Ziek in bed.. =( Per en Charlotte hebben die ochtend eitjes gemaakt en ook nog wat met de melk zitten smossen. Iris en ik waren melk gaan kopen op de markt maar die had dat in een zakje gestoken omdat we geen fles mee hadden. Per en Charlotte hebben dan geprobeerd dat zakje open te doen en zo in de fles gieten, hoewel het gemakkelijker is gewoon een gaatje te maken in de zak =) Maar de eitjes waren superlekker, Tess was wel niet echt veel beter.. Later op de dag is ze nog naar het ziekenhuis gegaan met Joost en de mama. We hadden op de markt ook nog een taart gekocht voor Tess maar die hebben we op de bus naar Potosí moeten meenemen omdat we geen tijd meer hadden. Het was Tess haar leukste verjaardag niet maar ja, als je ziek bent.. En die dag heeft Charlotte ook last van haar maag gekregen, misschien van die pikante spaghetti die ze gemaakt hadden ;) Maar onze twee zieken hebben de busrit overleefd =) Normaalgezien hadden we gepland van een dagje vroeger te vertrekken maar we konden Tess moeilijk ziek in Sucre achterlaten nietwaar?!! Ah ja, en Mieke had haar afstudeerfeestje een van die dagen dus is die terug naar La Paz vertrokken die avond.

Hoofdstuk 2: Potosí
Na onze aankomst in Potosí (MET JOOST) zijn Iris en ik achter een hotelletje gaan zoeken terwijl de twee gentlemen onze zieke meisjes hebben verzorgd. Voor de rest hebben we die dag dus niet veel gedaan. Tess en Charlotte zijn snel onder de lakens gekropen en Per, Joost, Iris en ik zijn nog iets gaan eten in een vegetarisch restaurant (voor Per en Iris). De volgende dag hebben we nog wat in Potosí rondgelopen, wat gaan drinken enzo, en dan hebben we de bus naar Tarija genomen. Wat was me dat voor een rit. =) Die weg is dus niet geasfalteerd he. Ik werd gewoon wakker geschud! En dan dat madammetje achter mij vond het nog leuk ook van haar raam open te zetten. Het was al een koude nacht en dan met dat raam nog open, dat tochtte heel de tijd. Maar de zonsopgang was echt supermooi! Dat was toch de moeite waard!

Hoofdstuk 3: Tarija
Aangekomen in Tarija naar een goedkoop hotelletje gegaan met de taxi en nog wat onderhandeld om de prijs te verlagen enzo (wat trouwens gelukt is). Bs 35 per persoon voor een kamer van 6 met privé-badkamer, TV en ontbijt. Niet mis vind ik. Dan zijn we naar het centrum gewandeld maar daar viel niets te doen omdat er staking was. Ah ja en door die staking zijn we op de weg naar Tarija plots door de velden moeten gaan omdat ze de weg versperd hadden. Maar dus in het centrum.. Ik heb dan wat fruit gekocht en we zijn ook nog salteñas gaan eten. Niets speciaals dus, en dan zijn we terug naar de hotelkamer gegaan waar we voor de rest van de dag films hebben gezien! EN.. Iris heeft mijn dreads afgemaakt. =) Ik was er toch eventjes niet goed van seg, al die ‘gouden krullen’ weg! Ik heb toch een traantje weg moeten pinken =) Dan ons eerste avondje in Tarija heb ik een hamburger gegeten! Doet mij altijd aan Tess denken die dan twijfelt tussen hamburger en pizza! Elke keer opnieuw. De volgende dag zijn we (via het hotel) een wijngaardentoer gaan doen. We hebben drie wijngaarden en de ‘fabrieken’ ervan bezocht. En bij de laatste mochten we wijn proeven dus hebben we ook wijn gekocht natuurlijk =) Die wijngaarden zijn echt mooi, en veel handenarbeid is er daar nog. Niet alles is daar al gemechaniseerd. We hadden een gids die ons dan zowat alles heeft uitgelegd, alle processen van het maken van de wijn of de singani (die ik trouwens niet eens heb geproefd, maar dat doen we wel met nieuwjaar =) ) Ik had dus 3 flessen gekocht, ééntje voor mijn familietje hier en twee voor België, maar die ga ik waarschijnlijk tot het einde van het jaar bijhouden (of zelf opdrinken natuurlijk ;) ) Dan dankzij Charlotte, Per en Tess hebben we kennis gemaakt met 3 hippies (de eerste die we in Tarija waren tegengekomen). Die gingen juist iets eten in het restaurant waar wij juist hadden gegeten. Die drie dan na een tijdje te hebben getwijfeld naar die drie toe gestapt! (Ze kopen dus in elke stad een armbandje en het waren de enigen die ze hadden gezien dus ze moesten hun kans grijpen!) Een van die twee gasten had het voor ons Charlotte seg, hij herkende haar nog van in La Paz =) Ze hebben ons ook voorgesteld van die avond nog met hen uit te gaan. Iris, Charlotte, Per en ik zijn dan nog met hen weggeweest. Joost en Tess waren moe en zijn naar het hotel gegaan. Zotte avond is dat nog geworden seg. Eerst zijn we gaan zien naar een discotheek maar niemand had echt zin dus zijn we niet naar binnen gegaan. We hebben dan wat slechte wijn gekocht en zijn heel de stad door gewandeld om rustig op een basketbalveldje te kunnen gaan drinken. En diegene die het voor Charlotte had is dan ergens een lege fles gaan zoeken, heeft die opengesneden en heeft na het een klein beetje te hebben uitgespoeld die wijn daarin gegoten.. Zeer hygiënisch dus. Maar de drie meisjes (ik dus ook) waren moe. En die ene bleef maar babbelen over stomme dingen, hij wou zich echt interessant maken. Maar dan hebben we toch maar gezegd dat we door gingen gaan en is die vriendelijke gast (dus niet die ene van Charlotte) helemaal terug met ons naar het hotel gewandeld (heel de stad terug door). Echte gentlemen. Ja, Per was nog niet moe =) Die is pas rond een uur of 7 thuisgekomen. Volgende ochtend moesten we dus onze zak maken en snel gaan ontbijten voor er niets meer was, en ja Per is dus gewoon in zijn bed blijven liggen, hij was wat moe. =) Charlotte en ik hebben dus voor hem zijn ontbijt mee naar boven genomen of hij had niets. Dan hebben we onze zak gemaakt, dat beneden gedropt en zijn we naar de watervallen van Coimata gegaan! Echt zo mooi! We zijn dan zo naar boven geklauterd (Charlotte en Tess hebben daar beneden een fotoshoot gehouden) en op die stenen heen en weer gegaan. En ik heb soms toch wat riskante dingen gedaan hoor, ik lag bijna met mijn fototoestel in de waters! Maar ik ben toch droog terug beneden geraakt. Ah, ja en Per had een briefje meegekregen van die ene hippie die het voor Charlotte had. Hihi, grappig, een bijna onleesbare liefdesverklaring! Maar we zijn ze alle geluk niet meer tegen gekomen. We zijn terug gegaan, hebben wat op de plaza gegeten; wat trouwens ook een grappig gebeuren was! Er waren wespen. En Charlotte was een beetje bang. =) Die zat soms gewoon niet meer aan tafel. Jaja, ons Charlotte toch! =) Dan naar het hotel gegaan om ons gerief op te halen (heb daar btw nog wat oude kranten meegenomen om mijn wijn in te pakken om op te sturen, maar heb het uiteindelijk niet nodig gehad) en naar de ‘terminal’ geweest om onze bus voor Potosí te halen! Weer die ongeasfalteerde weg, ik heb die nacht toch wel al beter geslapen dan de vorige keer.. Maar toch! Iris heeft op de grond geslapen en ik had dus twee zetels, wat duidelijk beter lag! En nog beter was dat dat madammeke met haar open raam niet meer achter mij zat =)

Hoofdstuk 4: Potosí
In Potosí zijn we een ander hotel gaan zoeken omdat in ‘Carlos V’ geen elektriciteit in de kamer was en je maar tot 12h (’s middags dus) kon douchen. In Maria Victoria hadden we drie kamertjes. Charlotte en ik zaten in een driepersoonskamer en hadden ons badkamertje. Wel fijn. Daar hebben we dan veel rondgewandeld, naar ‘La Plata’ gegaan (wat ook een toeristencafé is) en ‘presidenten’ gespeeld. Het kaartspelletje! Charlotte en ik hebben dan naar haar ex-papa gebeld om te vragen of hij tijd had om ons rond te leiden in de mijnen (hij exploreerd namelijk nieuwe plaatsen). En ja, we hadden geluk! Dan hebben we in de namiddag de ‘Convento de Santa Tereza’ bezocht.
De volgende dag zijn we in de ochtend de mijnen gaan bezoeken met hem! Echt super! De ‘tio’ gezien, een soort pop aan wie ze cocablaadjes moeten offeren. Elke vrijdag zo’n ceremonie. Wat alcohool op dat betonnen popje gieten, wat cocablaadjes gooien en hem een sigaretje in de mond steken. Wij hebben dat dus ook allemaal kunnen doen! Echt leuk. We hadden wel allemaal botten aan die te groot waren en voor de twee jongens waren ze te klein, Per is dus met zijn stoffen schoenen naar binnen gegaan. Hij had er twee plastieken zakken rond gedaan, maar dat heeft natuurlijk tot niets gediend in die modderige mijn. Dan heeft de papa ons nog heel wat uitgelegd over die stenen daar en hebben we van die kindjes een aantal mineralen gekocht. En Iris en ik hebben een hele collectie stenen aangelegd! Maar die twee jongens waren toch ook niet slecht bezig hoor! =) En daarna zijn we nog tot helemaal boven gewandeld met de papa en van daar hadden we een supermooi zicht over Potosí. Dan zijn we “K’alaphurka” gegeten. Dat is die typische soep van Potosí, redelijk pikant en met een vulkanische steen in. Na het eten zijn we naar het hotel teruggekeerd, zijn we nog iets gaan eten want Tess, Iris en Charlotte hadden niet echt gegeten. Uiteindelijk zijn we dan nog aan de ‘Casa de Moneda’ geraakt en hebben Per, Iris, Tess en ik die bezocht. Joost moest zijn bus naar Sucre halen en Charlotte had dat al gezien. Die gids was blijkbaar zeer geïnteresseerd door buitenlanders seg, maar bon, na een uur of twee waren we daar buiten! Dan zijn we nog eventjes terug naar het hotel gegaan en nog iets gaan drinken in ‘La Plata’ om de tijd te doden. Daar kwam ‘presidenten’ natuurlijk ook weer boven. Dan eventjes ons gerief gaan ophalen en naar de ‘terminal’ gegaan. Maar we waren blijkbaar te laat! Ze hadden ons een ander uur gezegd dan wat op het papiertje stond, dus ja we waren 15 minuutjes te laat en de bus was al weg. Waarschijnlijk hadden ze onze plaatsen al dubbelverkocht en dus moesten we een andere bus halen. Tess, Iris en Per moesten de volgende dag op school zijn dus we moesten echt een andere bus halen. Alle geluk was er nog ééntje, maar ja we moesten natuurlijk opnieuw betalen. Bs30 voor een nachtrit van 11uur zonder zetel! Vanachter in de bus was een ‘bed’ en daar ‘sliepen’ we met drie in, plus de handbagage. Tess had haar eigen zo goed geïnstalleerd dat Iris en ik niet echt veel plaats hadden =) Jaja, Tess.. Veel heb ik dus niet geslapen toen. Ook omdat het raam niet helemaal dicht kon en het dus weer tochtte. Maar bon, om 8uur in La Paz aangekomen! En die 4 anderen zijn onmiddellijk salteñas gaan eten =) Dan zijn we nog eventjes langs AFS gegaan om te melden dat we veilig terug waren en dan ben ik naar huis gegaan. Maar ben niet gaan slapen.. Vriendje heeft mij dan gebeld en ben naar buiten gegaan. En wel ja, het was plots opnieuw gedaan.. =( Maar ja, ik begrijp hem niet altijd zo goed maar bon. Voor de rest.. Wel ja, ik heb dat slaaptekort nog altijd niet ingehaald :s
En alle geluk heeft Charlotte haar hoofd eens gepijnigd ;) en heeft ze eens voor ons uitgerekend hoe lang we in totaal in de bus hebben doorgebracht! Bedankt eh Charlotte =) Wel, 44uur hebben we in die bussen doorgebracht!
Bon ik ben aan het einde van mijn boek gekomen! Hopelijk hebben jullie ervan genoten! Bedankt voor het lezen en tot een volgende keer! =)
Groeten,
Pepsi ;)

dinsdag, december 12, 2006

Talentshow AFS 20 november

De Talentshow. Wel heel die dag hebben we eigenlijk gedanst! ’s Ochtends moesten we nog eens gaan herhalen, en hebben we ook geoefend met kleren enzo. Ik heb maar één dans gedansd dus was het redelijk saai. Ben dan maar door gegaan voor het middageten! ’s Namiddags heb ik dan nog wat in ’t stad rondgewandeld met mijn vriendje en ben dan maar naar dat restaurant gegaan waar we de show ging plaatsvinden. En na 1h30 daar te hebben gewacht met Chacha zeggen ze dat we naar Omar zijn huis moesten om ons daar om te kleden! Iedereen was daar dus al, ze hadden ons gewoon niet verwittigd! Fijn toch. Typisch AFS natuurlijk. Dan moesten wij daar naartoe stappen, maar ze hadden ons niet goed uitgelegd waar dat juist was dus zijn we het nog eens terug moeten gaan vragen! Daar uiteindelijk aangekomen zijn ze een vlecht beginnen maken in mijn haar, maar zo een dat al helemaal vanboven begint en daar staken ze dan nog eens een lintje tussen ook =) wel een grappig zicht! Dus iedereen dan in van die grappige kleren over de straat zitten lopen! En jaja, ook nog eens over de hoofdstraat hier, midden in het centrum over El Prado! Maar ja, het dansen zelf leek mij eerder een ramp maar rosa zei dat het echt goed was.. Maar ja, Caporales en Tinku waren echt zalig! Ik heb dus Chakarera gedansd =) En het eten dat ik had besteld hadden ze niet meer dus ik heb iets gekregen dat ik niet echt lust maar ja, eten is eten. Daarna zijn we ons maar terug gaan omkleden en ben ik nog wat gebleven. Marcelo: de vriend van Chacha wou nog eens met ons gaan drinken zoals we hadden gedaan voor dat we naar mijn fiesta de la promoción waren gegaan. Dus zijn we nog iets gaan drinken, maar Iris en Charlotte zijn al vroeger naar huis gegaan dus ben ik gebleven met Marcelo en Chacha. Toen is Marcelo heel zijn levensverhaal beginnen vertellen seg! Heeft me toch wel eventjes gepakt! Ondanks alles wat hem is overkomen blijft hij echt optimistisch, een supergast. Een echte vriend! Ah ja, we waren wat op straat aan het drinken en plots komt de politie er aan, de fles dus weg! Maar bon, dan zijn we maar naar huis gegaan want het was al bijna 2uur en ik moest dringend naar huis =) Was ondanks alles nog wel een leuke dag dus!

zaterdag, december 09, 2006

Copacabana, Isla del Sol en Isla de la luna

18 en 19 november zijn we met AFS op WE geweest! Zowat alle studenten van AFS waren er, eigenlijk net iets te veel om een reis vlot te laten verlopen. 60-70 man bijeenhouden is niet eenvoudig voor Bolivianen. Het komt er dus op neer dat we denk ik maar ongeveer de helft hebben gezien van wat gepland was. Maar al bij al was het nog een fijne reis! We zijn natuurlijk 1h30 later vertrokken dan ze gepland hadden, maar dat hoort bij de Boliviaanse organisatie! Dan zijn we met de bus naar Copacabana gereden en zijn daar overgestapt op een bootje. Op een van die bootjes hebben we dan ons middagmaal gekregen: een hamburger met koude, halfgebakken fritten! Maar ik heb er toch van genoten, als je honger hebt is alles lekker. Na een lange rit zijn we dan uiteindelijk aangekomen op Isla del Sol en dan mochten we daar nog een goed half uurtje naar boven klimmen om aan het hotel te geraken, met pak en zak dus =) Daar aangekomen werden dan nog eens alle vegetariërs in één hotel gestopt, reden onbekend. Dan zijn we naar de ruines op het eiland gegaan, again per boot natuurlijk! Daar hebben we toch wel plezier gehad seg, het was echt koud op die boot door de wind, maar alle geluk hadden we Johnsonn (de slaapzak van Per)! Dan bij de aankomst aan de ruines hebben we recht gehad op een spectakel van Karolina. Die is gewoon in dat koude (ijskoude) water gesprongen! De ruines waren wel fijn, maar vooral het uitzicht was schitterend! Het was echt wel fijn van die andere Belgen nog een terug te zien, het was toch wel lang geleden, van in het begin dus! Dan hebben we nog een fijne avond gehad met een prachtige sterrenhemel, ik heb dan ook nog een fantastische babbel gehad met Iris! Na enkele grappige uitspraken zoals fingertoes (letterlijke vertaling van doigts de pieds) en leavio (een klein blad) ben ik mijn bed maar eens gaan opzoeken. Na een koude nacht en een lekker ontbijt zijn we dan naar Isla de la Luna gevaren. Na twee uur varen bleek dan dat ze daar niet konden aanmeren omdat er te veel wind was! Dus eigenlijk hebben we niet veel van Isla de la Luna gezien. We hebben daar dus ons middagmaal gekregen, wat allemaal mooit uitgestrooid lag op een laken op de grond! Ik vond het wel echt lekker, het was eens iets anders. Dan zijn we met het bootje teruggekeerd, we zaten met zijn 4 vanvoor en waren begonnen aan een gevaarlijke tocht! Er waren zoveel baren dat we er hadden kunnen afvallen, maar na de bocht was het wat kalmer en ben ik beginnen zonnen zonder zonnecrème. Ik had mijn broekspijpen opgetrokken, wat echt geen goed idee was want die waren na een half uurtje helemaal verbrand! Mijn voeten zelfs ook, ik kon bijna niet meer stappen de volgende dag. En die dag moest ik dus in mijn hakjes dansen.. Ahum ahum, ik heb toch eventjes afgezien toen hoor. Maar dus, na dat boottochtje waar ik mijn benen en voeten heb verbrand hebben we de bus teruggevonden en zijn terug naar Copacabana gereden. Daar zijn we dan toch nog eventjes gestopt om de kerk en de plaats te zien. Nog wat kleinigheden gekocht en terug in de bus gekropen. Op de terugweg nog wat geslapen en thuisgekomen direct in mijn bed gekropen! Was weeral een fijn WE. Op naar het volgende berichtje over rarara, de talentshow waar ik met mijn verbrande poten heb moeten dansen.. =)

Oei Oei, lang geleden!

Heb juist ontdekt dat het al serieus lang geleden is, mijn excuses daarvoor! Ik heb exaampjes gehad, daarna was het tijd om te feesten natuurlijk en dan heb ik ook nog wat gereisd! Maar eerst de exaampjes! Zijn goed verlopen denk ik, hoewel ik mijn resultaten (nog) niet ken. Examens hier is iets helemaal anders als in België! Spieken is hier de normaalste zaak van de wereld! Ik heb bijvoorbeeld een paar oefeningen wiskunde doorgegeven aan een vriend die punten nodig had om door zijn jaar te zijn. Wat hem trouwens ook gelukt is! Ik denk wel dat ik er voor al mijn examens door was! Jahoe! De 'acto de graduación' was anders ook wel grappig! Ik was dan al te laat aangekomen ook, hihi. En dan zoveel stress man! Ik moest met papa Juán naar voor komen, als laatste. En heb recht gehad op heel een babbel speciaal voor mij! Wel lief, echt een zalige school die ik hier heb! Zoals ze hier zeggen: school is je tweede thuis! Dan het feest van de graduatie! Ook de max! Normaalgezien moest je ‘opkomen’ met je papa maar aangezien mijn oudjes niet mee waren heeft Per dienst gedaan als papa. En ook toen heb ik recht gehad op een speciale speech! Wel fijn, ik ga dus proberen op zoek te gaan naar de mensen die hebben gefilmd! Het zou leuk zijn van dat voor later te hebben! De avond zelf was, wel ja, diverterend. Heb wat zot gedaan en ben pas om 6uur thuis gekomen.. Maar alle geluk hebben ze het niet echt gemerkt. Ik was juist op tijd want na 10 minuten kwam Juán checken of ik wel thuis was gekomen! We waren na het feest naar het huis van de nonkel van Nucko geweest. Iedereen goed zat, ouders ook natuurlijk! We waren 6 jongeren; Nucko, Laura (Nucko’s zus), Sando, Mino, Ville en ik! Ze hebben dan nog een paar uur gebiljart met wat wiskey en fernet! Allemaal zeer grappig, die nonkel heeft dan ook nog een klein voetbalveld in zijn tuin! Maar bon dan ben ik maar rond 5h30 met Sando naar huis gegaan (hij was echt OUT) aangezien die op 2 blokken van bij mij woont! De volgende avond was er dan het informele feestje! Was ook wel fun, weeral een aantal zatte mensen! Daarna zijn we dan naar Nucko’s huis geweest om daar nog wat verder te drinken. Was allemaal heel fijn tot ik ontdekte dat het al ochtend was, ben dan maar snel naar huis gevlucht..
Maar daarvoor eigenlijk nog, met Todos Santos (Allerheiligen dus) ben ik terug naar mijn grootouders langs papa’s kant aan Titicaca geweest! Was echt fijn, heb bijna heel de dag uno met mijn nichtjes en neefje gespeeld! Mijn neefje is echt keischattig, om op te eten! Ik heb er ook speciaal eten gehad, zo gekookt op een vreemd iets buiten, (zie foto’s die nog moeten komen) maar het was eigenlijk nog wel lekker. Ik besef wel dat ik qua eten toch wel gemakkelijker ben geworden (nog gemakkelijker seg =) hihi). We zijn dan ook nog de berg opgeklommen en van daar hadden we echt een superzicht over het meer (again zie foto’s die op komst zijn). Maar amaai die hebben daar met mijn fototoestel zitten spelen! Duizend foto’s genomen. En dan na het eten en de berg zijn we naar het meer gegaan waar we in zo’n bootje van ‘totora’ wat hebben rondgedobberd! Dat was echt superleuk, ik met een serieuse valling in dat koud water zitten stappen enzo, maar echt super. De opa is echt keivriendelijk. Daarna zijn we naar hun huis gegaan en hebben daar nog thé en brood gekregen. Uiteindelijk zijn we dan naar huis gegaan want het begon al laat te worden. En enkele dagen later was het de verjaardag van nog een andere nicht, van mijn leeftijd, en ik moest er gaan eten! Man, man, veel dat ik daar heb gegeten. En dat half Amerikaans nichtje van mij heeft echt geen opvoeding, echt niets van manieren, maar ik doe mijn best om daar toch wat verandering in te brengen! Bon dan ga ik dit berichtje afsluiten om het toch niet te lang te maken en onmiddellijk aan het volgende beginnen.. Groetjes, tot sebiet!