DE reis! 22 november – 6 décember
Sucre: 22-11-2006 tot 28-11-2006
Tarabuco: 26-11-2006
Potosí: 29-11-2006 tot 30-11-2006
Tarija: 1-12-2006 tot 3-12-2006
Potosí: 4-12-2006 tot 5-12-2006
Als je niet al te veel tijd hebt kan je dit beter eventjes laten liggen. Dit wordt een lang verhaal vrees ik!
Hoofdstuk 1: Sucre en Tarabuco
22 november in de namiddag (of avond) hebben we de bus genomen naar Sucre, heeft zo’n 14 uur geduurd aangezien er om de 10 minuten nieuwe mensen opstappen of afstappen! We zijn ’s morgens vroeg in Sucre aangekomen en hebben van de ‘terminal’ allemaal een taxi genomen tot bij Joost thuis waar we al ons gerief hebben gedropt om op ons gemak op zoek te kunnen gaan naar een goedkope slaapplaats! Ah ja, we waren dus 6; Per (Zweden), Iris, Charlotte, Tess, ik en Mieke (België). Dus we hebben eigenlijk redelijk snel een hotelletje gevonden. Bed, gemeenschappelijke badkamer, gemeenschappelijke keuken enzo: Bs 18 de man, €1.8 dus! Maar Iris en ik zijn de eerste twee nachten bij Joost blijven slapen. En dan is Tess er ook nog bij gekomen tot het eind van onze daagjes in Sucre. Sucre was de kerkenstad voor Iris, Tess en mezelf! We hebben daar bijna alle kerken bezocht. En de anderen, ja die zaten meestal wat te rusten, te eten, te kaarten of te schaken in ‘Joy Ride’ of ‘El Mirador’, de twee restaurantjes die we het meest frequenteerden! =) ‘Joy Ride’ is een echt toeristenrestaurant en van ‘Mirador’ (het woord zegt het zelf) had je een supermooi zicht over heel de stad. Sucre is de stad waar ik eigenlijk het meest heb bezocht. Kerken en musea voornamelijk. Daar heb ik dus ook SUPERveel foto’s genomen. Charlotte, Tess, Iris en Per weten wel wat ik bedoel met SUPERveel =) Maar dus, Tess is ziek geworden, last van haar maag enzo en is dan enkele dagen thuis in bed moeten blijven. Alle geluk werd ze goed verzorgd door de mama van Joost! Iris en ik hebben dan verder kerkjes en museums bezocht, echt fijn! We hebben ons eigenlijk nog echt geamuseerd in die musea en kerken! We zijn zelfs een avond met de mama van Joost, de zus en de tweelingbroertjes naar de kerk ‘Santo Domingo’ gegaan. Onderweg hebben we dan ook nog een regenboog gezien! Allemaal mooi meegenomen dus! Met ons ‘kerkclubje’ =) hebben we toch een hele reeks foto’s genomen met de timer! Gaf soms wel grappige foto’s. Timertime!!!! In Sucre hebben we het kerkhof ook bezocht, nogal indrukwekkend moet ik toegeven, vooral het deel waar alle kinderen begraven worden. In vergelijking sterven hier toch echt veel kinderen. En een welbepaalde avond heeft Baikal voor heel wat vreugde gezorgd seg! =) Een fijne avond in DE discotheek ‘Mitos’. Elke ochtend (of toch bijna) ontbeten we samen in die jeugdherberg. Soms met de heerlijke eitjes die Charlotte klaarmaakte en anders met die heerlijke kaas die Iris en ik kochten op de markt onderweg naar het hotel. Ah ja en die Nesquik mogen we toch ook niet vergeten! Zondag was het dan markt in Tarabuco. En ja ik heb weeral wat geld uitgegeven! Ik denk dat ik ga terugkomen met decoratie voor een heel huis! Ik heb zelfs een tapijt gekocht dus ja.. Maar echt zoveel mooie dingen daar! Ik heb weer heel de dag met Iris rondgelopen aangezien wij twee alles willen zien! We vreesden al dat we niet genoeg tijd gingen hebben.. Maar we hebben toch bijna alles gezien! En dan ja, we waren (Joost, Iris, Charlotte en ik) 10 minuutjes te laat om de bus terug te nemen! En leuk toch, hij was al weg. We hebben dus nog eens extra mogen betalen om terug thuis te geraken, op een net iets oncomfortabelere manier. Dan hebben we maandag nog wat musea gedaan Iris en ik en Per, Charlotte en Mieke hebben er ook ééntje meegedaan. Dan zijn Iris en ik na die overkookte ;) spaghetti die we op ons bord geserveerd hebben gekregen, nog wat verder gaan bezoeken. Een avond toen Iris en ik eventjes op de plaza waren aan het uitrusten werden we ineens omsingeld door 15 schoenpoetsertjes. Ik heb dus mijn schoenen laten poetsen en heb hem dan maar Bs 2 gegeven (wat hier dus overbetaald is, normaalgezien is dat Bs1). Dan dinsdag 28 november: Tess haar verjaardag. Ziek in bed.. =( Per en Charlotte hebben die ochtend eitjes gemaakt en ook nog wat met de melk zitten smossen. Iris en ik waren melk gaan kopen op de markt maar die had dat in een zakje gestoken omdat we geen fles mee hadden. Per en Charlotte hebben dan geprobeerd dat zakje open te doen en zo in de fles gieten, hoewel het gemakkelijker is gewoon een gaatje te maken in de zak =) Maar de eitjes waren superlekker, Tess was wel niet echt veel beter.. Later op de dag is ze nog naar het ziekenhuis gegaan met Joost en de mama. We hadden op de markt ook nog een taart gekocht voor Tess maar die hebben we op de bus naar Potosí moeten meenemen omdat we geen tijd meer hadden. Het was Tess haar leukste verjaardag niet maar ja, als je ziek bent.. En die dag heeft Charlotte ook last van haar maag gekregen, misschien van die pikante spaghetti die ze gemaakt hadden ;) Maar onze twee zieken hebben de busrit overleefd =) Normaalgezien hadden we gepland van een dagje vroeger te vertrekken maar we konden Tess moeilijk ziek in Sucre achterlaten nietwaar?!! Ah ja, en Mieke had haar afstudeerfeestje een van die dagen dus is die terug naar La Paz vertrokken die avond.
Hoofdstuk 2: Potosí
Na onze aankomst in Potosí (MET JOOST) zijn Iris en ik achter een hotelletje gaan zoeken terwijl de twee gentlemen onze zieke meisjes hebben verzorgd. Voor de rest hebben we die dag dus niet veel gedaan. Tess en Charlotte zijn snel onder de lakens gekropen en Per, Joost, Iris en ik zijn nog iets gaan eten in een vegetarisch restaurant (voor Per en Iris). De volgende dag hebben we nog wat in Potosí rondgelopen, wat gaan drinken enzo, en dan hebben we de bus naar Tarija genomen. Wat was me dat voor een rit. =) Die weg is dus niet geasfalteerd he. Ik werd gewoon wakker geschud! En dan dat madammetje achter mij vond het nog leuk ook van haar raam open te zetten. Het was al een koude nacht en dan met dat raam nog open, dat tochtte heel de tijd. Maar de zonsopgang was echt supermooi! Dat was toch de moeite waard!
Hoofdstuk 3: Tarija
Aangekomen in Tarija naar een goedkoop hotelletje gegaan met de taxi en nog wat onderhandeld om de prijs te verlagen enzo (wat trouwens gelukt is). Bs 35 per persoon voor een kamer van 6 met privé-badkamer, TV en ontbijt. Niet mis vind ik. Dan zijn we naar het centrum gewandeld maar daar viel niets te doen omdat er staking was. Ah ja en door die staking zijn we op de weg naar Tarija plots door de velden moeten gaan omdat ze de weg versperd hadden. Maar dus in het centrum.. Ik heb dan wat fruit gekocht en we zijn ook nog salteñas gaan eten. Niets speciaals dus, en dan zijn we terug naar de hotelkamer gegaan waar we voor de rest van de dag films hebben gezien! EN.. Iris heeft mijn dreads afgemaakt. =) Ik was er toch eventjes niet goed van seg, al die ‘gouden krullen’ weg! Ik heb toch een traantje weg moeten pinken =) Dan ons eerste avondje in Tarija heb ik een hamburger gegeten! Doet mij altijd aan Tess denken die dan twijfelt tussen hamburger en pizza! Elke keer opnieuw. De volgende dag zijn we (via het hotel) een wijngaardentoer gaan doen. We hebben drie wijngaarden en de ‘fabrieken’ ervan bezocht. En bij de laatste mochten we wijn proeven dus hebben we ook wijn gekocht natuurlijk =) Die wijngaarden zijn echt mooi, en veel handenarbeid is er daar nog. Niet alles is daar al gemechaniseerd. We hadden een gids die ons dan zowat alles heeft uitgelegd, alle processen van het maken van de wijn of de singani (die ik trouwens niet eens heb geproefd, maar dat doen we wel met nieuwjaar =) ) Ik had dus 3 flessen gekocht, ééntje voor mijn familietje hier en twee voor België, maar die ga ik waarschijnlijk tot het einde van het jaar bijhouden (of zelf opdrinken natuurlijk ;) ) Dan dankzij Charlotte, Per en Tess hebben we kennis gemaakt met 3 hippies (de eerste die we in Tarija waren tegengekomen). Die gingen juist iets eten in het restaurant waar wij juist hadden gegeten. Die drie dan na een tijdje te hebben getwijfeld naar die drie toe gestapt! (Ze kopen dus in elke stad een armbandje en het waren de enigen die ze hadden gezien dus ze moesten hun kans grijpen!) Een van die twee gasten had het voor ons Charlotte seg, hij herkende haar nog van in La Paz =) Ze hebben ons ook voorgesteld van die avond nog met hen uit te gaan. Iris, Charlotte, Per en ik zijn dan nog met hen weggeweest. Joost en Tess waren moe en zijn naar het hotel gegaan. Zotte avond is dat nog geworden seg. Eerst zijn we gaan zien naar een discotheek maar niemand had echt zin dus zijn we niet naar binnen gegaan. We hebben dan wat slechte wijn gekocht en zijn heel de stad door gewandeld om rustig op een basketbalveldje te kunnen gaan drinken. En diegene die het voor Charlotte had is dan ergens een lege fles gaan zoeken, heeft die opengesneden en heeft na het een klein beetje te hebben uitgespoeld die wijn daarin gegoten.. Zeer hygiënisch dus. Maar de drie meisjes (ik dus ook) waren moe. En die ene bleef maar babbelen over stomme dingen, hij wou zich echt interessant maken. Maar dan hebben we toch maar gezegd dat we door gingen gaan en is die vriendelijke gast (dus niet die ene van Charlotte) helemaal terug met ons naar het hotel gewandeld (heel de stad terug door). Echte gentlemen. Ja, Per was nog niet moe =) Die is pas rond een uur of 7 thuisgekomen. Volgende ochtend moesten we dus onze zak maken en snel gaan ontbijten voor er niets meer was, en ja Per is dus gewoon in zijn bed blijven liggen, hij was wat moe. =) Charlotte en ik hebben dus voor hem zijn ontbijt mee naar boven genomen of hij had niets. Dan hebben we onze zak gemaakt, dat beneden gedropt en zijn we naar de watervallen van Coimata gegaan! Echt zo mooi! We zijn dan zo naar boven geklauterd (Charlotte en Tess hebben daar beneden een fotoshoot gehouden) en op die stenen heen en weer gegaan. En ik heb soms toch wat riskante dingen gedaan hoor, ik lag bijna met mijn fototoestel in de waters! Maar ik ben toch droog terug beneden geraakt. Ah, ja en Per had een briefje meegekregen van die ene hippie die het voor Charlotte had. Hihi, grappig, een bijna onleesbare liefdesverklaring! Maar we zijn ze alle geluk niet meer tegen gekomen. We zijn terug gegaan, hebben wat op de plaza gegeten; wat trouwens ook een grappig gebeuren was! Er waren wespen. En Charlotte was een beetje bang. =) Die zat soms gewoon niet meer aan tafel. Jaja, ons Charlotte toch! =) Dan naar het hotel gegaan om ons gerief op te halen (heb daar btw nog wat oude kranten meegenomen om mijn wijn in te pakken om op te sturen, maar heb het uiteindelijk niet nodig gehad) en naar de ‘terminal’ geweest om onze bus voor Potosí te halen! Weer die ongeasfalteerde weg, ik heb die nacht toch wel al beter geslapen dan de vorige keer.. Maar toch! Iris heeft op de grond geslapen en ik had dus twee zetels, wat duidelijk beter lag! En nog beter was dat dat madammeke met haar open raam niet meer achter mij zat =)
Hoofdstuk 4: Potosí
In Potosí zijn we een ander hotel gaan zoeken omdat in ‘Carlos V’ geen elektriciteit in de kamer was en je maar tot 12h (’s middags dus) kon douchen. In Maria Victoria hadden we drie kamertjes. Charlotte en ik zaten in een driepersoonskamer en hadden ons badkamertje. Wel fijn. Daar hebben we dan veel rondgewandeld, naar ‘La Plata’ gegaan (wat ook een toeristencafé is) en ‘presidenten’ gespeeld. Het kaartspelletje! Charlotte en ik hebben dan naar haar ex-papa gebeld om te vragen of hij tijd had om ons rond te leiden in de mijnen (hij exploreerd namelijk nieuwe plaatsen). En ja, we hadden geluk! Dan hebben we in de namiddag de ‘Convento de Santa Tereza’ bezocht.
De volgende dag zijn we in de ochtend de mijnen gaan bezoeken met hem! Echt super! De ‘tio’ gezien, een soort pop aan wie ze cocablaadjes moeten offeren. Elke vrijdag zo’n ceremonie. Wat alcohool op dat betonnen popje gieten, wat cocablaadjes gooien en hem een sigaretje in de mond steken. Wij hebben dat dus ook allemaal kunnen doen! Echt leuk. We hadden wel allemaal botten aan die te groot waren en voor de twee jongens waren ze te klein, Per is dus met zijn stoffen schoenen naar binnen gegaan. Hij had er twee plastieken zakken rond gedaan, maar dat heeft natuurlijk tot niets gediend in die modderige mijn. Dan heeft de papa ons nog heel wat uitgelegd over die stenen daar en hebben we van die kindjes een aantal mineralen gekocht. En Iris en ik hebben een hele collectie stenen aangelegd! Maar die twee jongens waren toch ook niet slecht bezig hoor! =) En daarna zijn we nog tot helemaal boven gewandeld met de papa en van daar hadden we een supermooi zicht over Potosí. Dan zijn we “K’alaphurka” gegeten. Dat is die typische soep van Potosí, redelijk pikant en met een vulkanische steen in. Na het eten zijn we naar het hotel teruggekeerd, zijn we nog iets gaan eten want Tess, Iris en Charlotte hadden niet echt gegeten. Uiteindelijk zijn we dan nog aan de ‘Casa de Moneda’ geraakt en hebben Per, Iris, Tess en ik die bezocht. Joost moest zijn bus naar Sucre halen en Charlotte had dat al gezien. Die gids was blijkbaar zeer geïnteresseerd door buitenlanders seg, maar bon, na een uur of twee waren we daar buiten! Dan zijn we nog eventjes terug naar het hotel gegaan en nog iets gaan drinken in ‘La Plata’ om de tijd te doden. Daar kwam ‘presidenten’ natuurlijk ook weer boven. Dan eventjes ons gerief gaan ophalen en naar de ‘terminal’ gegaan. Maar we waren blijkbaar te laat! Ze hadden ons een ander uur gezegd dan wat op het papiertje stond, dus ja we waren 15 minuutjes te laat en de bus was al weg. Waarschijnlijk hadden ze onze plaatsen al dubbelverkocht en dus moesten we een andere bus halen. Tess, Iris en Per moesten de volgende dag op school zijn dus we moesten echt een andere bus halen. Alle geluk was er nog ééntje, maar ja we moesten natuurlijk opnieuw betalen. Bs30 voor een nachtrit van 11uur zonder zetel! Vanachter in de bus was een ‘bed’ en daar ‘sliepen’ we met drie in, plus de handbagage. Tess had haar eigen zo goed geïnstalleerd dat Iris en ik niet echt veel plaats hadden =) Jaja, Tess.. Veel heb ik dus niet geslapen toen. Ook omdat het raam niet helemaal dicht kon en het dus weer tochtte. Maar bon, om 8uur in La Paz aangekomen! En die 4 anderen zijn onmiddellijk salteñas gaan eten =) Dan zijn we nog eventjes langs AFS gegaan om te melden dat we veilig terug waren en dan ben ik naar huis gegaan. Maar ben niet gaan slapen.. Vriendje heeft mij dan gebeld en ben naar buiten gegaan. En wel ja, het was plots opnieuw gedaan.. =( Maar ja, ik begrijp hem niet altijd zo goed maar bon. Voor de rest.. Wel ja, ik heb dat slaaptekort nog altijd niet ingehaald :s
En alle geluk heeft Charlotte haar hoofd eens gepijnigd ;) en heeft ze eens voor ons uitgerekend hoe lang we in totaal in de bus hebben doorgebracht! Bedankt eh Charlotte =) Wel, 44uur hebben we in die bussen doorgebracht!
Bon ik ben aan het einde van mijn boek gekomen! Hopelijk hebben jullie ervan genoten! Bedankt voor het lezen en tot een volgende keer! =)
Groeten,
Pepsi ;)
Tarabuco: 26-11-2006
Potosí: 29-11-2006 tot 30-11-2006
Tarija: 1-12-2006 tot 3-12-2006
Potosí: 4-12-2006 tot 5-12-2006
Als je niet al te veel tijd hebt kan je dit beter eventjes laten liggen. Dit wordt een lang verhaal vrees ik!
Hoofdstuk 1: Sucre en Tarabuco
22 november in de namiddag (of avond) hebben we de bus genomen naar Sucre, heeft zo’n 14 uur geduurd aangezien er om de 10 minuten nieuwe mensen opstappen of afstappen! We zijn ’s morgens vroeg in Sucre aangekomen en hebben van de ‘terminal’ allemaal een taxi genomen tot bij Joost thuis waar we al ons gerief hebben gedropt om op ons gemak op zoek te kunnen gaan naar een goedkope slaapplaats! Ah ja, we waren dus 6; Per (Zweden), Iris, Charlotte, Tess, ik en Mieke (België). Dus we hebben eigenlijk redelijk snel een hotelletje gevonden. Bed, gemeenschappelijke badkamer, gemeenschappelijke keuken enzo: Bs 18 de man, €1.8 dus! Maar Iris en ik zijn de eerste twee nachten bij Joost blijven slapen. En dan is Tess er ook nog bij gekomen tot het eind van onze daagjes in Sucre. Sucre was de kerkenstad voor Iris, Tess en mezelf! We hebben daar bijna alle kerken bezocht. En de anderen, ja die zaten meestal wat te rusten, te eten, te kaarten of te schaken in ‘Joy Ride’ of ‘El Mirador’, de twee restaurantjes die we het meest frequenteerden! =) ‘Joy Ride’ is een echt toeristenrestaurant en van ‘Mirador’ (het woord zegt het zelf) had je een supermooi zicht over heel de stad. Sucre is de stad waar ik eigenlijk het meest heb bezocht. Kerken en musea voornamelijk. Daar heb ik dus ook SUPERveel foto’s genomen. Charlotte, Tess, Iris en Per weten wel wat ik bedoel met SUPERveel =) Maar dus, Tess is ziek geworden, last van haar maag enzo en is dan enkele dagen thuis in bed moeten blijven. Alle geluk werd ze goed verzorgd door de mama van Joost! Iris en ik hebben dan verder kerkjes en museums bezocht, echt fijn! We hebben ons eigenlijk nog echt geamuseerd in die musea en kerken! We zijn zelfs een avond met de mama van Joost, de zus en de tweelingbroertjes naar de kerk ‘Santo Domingo’ gegaan. Onderweg hebben we dan ook nog een regenboog gezien! Allemaal mooi meegenomen dus! Met ons ‘kerkclubje’ =) hebben we toch een hele reeks foto’s genomen met de timer! Gaf soms wel grappige foto’s. Timertime!!!! In Sucre hebben we het kerkhof ook bezocht, nogal indrukwekkend moet ik toegeven, vooral het deel waar alle kinderen begraven worden. In vergelijking sterven hier toch echt veel kinderen. En een welbepaalde avond heeft Baikal voor heel wat vreugde gezorgd seg! =) Een fijne avond in DE discotheek ‘Mitos’. Elke ochtend (of toch bijna) ontbeten we samen in die jeugdherberg. Soms met de heerlijke eitjes die Charlotte klaarmaakte en anders met die heerlijke kaas die Iris en ik kochten op de markt onderweg naar het hotel. Ah ja en die Nesquik mogen we toch ook niet vergeten! Zondag was het dan markt in Tarabuco. En ja ik heb weeral wat geld uitgegeven! Ik denk dat ik ga terugkomen met decoratie voor een heel huis! Ik heb zelfs een tapijt gekocht dus ja.. Maar echt zoveel mooie dingen daar! Ik heb weer heel de dag met Iris rondgelopen aangezien wij twee alles willen zien! We vreesden al dat we niet genoeg tijd gingen hebben.. Maar we hebben toch bijna alles gezien! En dan ja, we waren (Joost, Iris, Charlotte en ik) 10 minuutjes te laat om de bus terug te nemen! En leuk toch, hij was al weg. We hebben dus nog eens extra mogen betalen om terug thuis te geraken, op een net iets oncomfortabelere manier. Dan hebben we maandag nog wat musea gedaan Iris en ik en Per, Charlotte en Mieke hebben er ook ééntje meegedaan. Dan zijn Iris en ik na die overkookte ;) spaghetti die we op ons bord geserveerd hebben gekregen, nog wat verder gaan bezoeken. Een avond toen Iris en ik eventjes op de plaza waren aan het uitrusten werden we ineens omsingeld door 15 schoenpoetsertjes. Ik heb dus mijn schoenen laten poetsen en heb hem dan maar Bs 2 gegeven (wat hier dus overbetaald is, normaalgezien is dat Bs1). Dan dinsdag 28 november: Tess haar verjaardag. Ziek in bed.. =( Per en Charlotte hebben die ochtend eitjes gemaakt en ook nog wat met de melk zitten smossen. Iris en ik waren melk gaan kopen op de markt maar die had dat in een zakje gestoken omdat we geen fles mee hadden. Per en Charlotte hebben dan geprobeerd dat zakje open te doen en zo in de fles gieten, hoewel het gemakkelijker is gewoon een gaatje te maken in de zak =) Maar de eitjes waren superlekker, Tess was wel niet echt veel beter.. Later op de dag is ze nog naar het ziekenhuis gegaan met Joost en de mama. We hadden op de markt ook nog een taart gekocht voor Tess maar die hebben we op de bus naar Potosí moeten meenemen omdat we geen tijd meer hadden. Het was Tess haar leukste verjaardag niet maar ja, als je ziek bent.. En die dag heeft Charlotte ook last van haar maag gekregen, misschien van die pikante spaghetti die ze gemaakt hadden ;) Maar onze twee zieken hebben de busrit overleefd =) Normaalgezien hadden we gepland van een dagje vroeger te vertrekken maar we konden Tess moeilijk ziek in Sucre achterlaten nietwaar?!! Ah ja, en Mieke had haar afstudeerfeestje een van die dagen dus is die terug naar La Paz vertrokken die avond.
Hoofdstuk 2: Potosí
Na onze aankomst in Potosí (MET JOOST) zijn Iris en ik achter een hotelletje gaan zoeken terwijl de twee gentlemen onze zieke meisjes hebben verzorgd. Voor de rest hebben we die dag dus niet veel gedaan. Tess en Charlotte zijn snel onder de lakens gekropen en Per, Joost, Iris en ik zijn nog iets gaan eten in een vegetarisch restaurant (voor Per en Iris). De volgende dag hebben we nog wat in Potosí rondgelopen, wat gaan drinken enzo, en dan hebben we de bus naar Tarija genomen. Wat was me dat voor een rit. =) Die weg is dus niet geasfalteerd he. Ik werd gewoon wakker geschud! En dan dat madammetje achter mij vond het nog leuk ook van haar raam open te zetten. Het was al een koude nacht en dan met dat raam nog open, dat tochtte heel de tijd. Maar de zonsopgang was echt supermooi! Dat was toch de moeite waard!
Hoofdstuk 3: Tarija
Aangekomen in Tarija naar een goedkoop hotelletje gegaan met de taxi en nog wat onderhandeld om de prijs te verlagen enzo (wat trouwens gelukt is). Bs 35 per persoon voor een kamer van 6 met privé-badkamer, TV en ontbijt. Niet mis vind ik. Dan zijn we naar het centrum gewandeld maar daar viel niets te doen omdat er staking was. Ah ja en door die staking zijn we op de weg naar Tarija plots door de velden moeten gaan omdat ze de weg versperd hadden. Maar dus in het centrum.. Ik heb dan wat fruit gekocht en we zijn ook nog salteñas gaan eten. Niets speciaals dus, en dan zijn we terug naar de hotelkamer gegaan waar we voor de rest van de dag films hebben gezien! EN.. Iris heeft mijn dreads afgemaakt. =) Ik was er toch eventjes niet goed van seg, al die ‘gouden krullen’ weg! Ik heb toch een traantje weg moeten pinken =) Dan ons eerste avondje in Tarija heb ik een hamburger gegeten! Doet mij altijd aan Tess denken die dan twijfelt tussen hamburger en pizza! Elke keer opnieuw. De volgende dag zijn we (via het hotel) een wijngaardentoer gaan doen. We hebben drie wijngaarden en de ‘fabrieken’ ervan bezocht. En bij de laatste mochten we wijn proeven dus hebben we ook wijn gekocht natuurlijk =) Die wijngaarden zijn echt mooi, en veel handenarbeid is er daar nog. Niet alles is daar al gemechaniseerd. We hadden een gids die ons dan zowat alles heeft uitgelegd, alle processen van het maken van de wijn of de singani (die ik trouwens niet eens heb geproefd, maar dat doen we wel met nieuwjaar =) ) Ik had dus 3 flessen gekocht, ééntje voor mijn familietje hier en twee voor België, maar die ga ik waarschijnlijk tot het einde van het jaar bijhouden (of zelf opdrinken natuurlijk ;) ) Dan dankzij Charlotte, Per en Tess hebben we kennis gemaakt met 3 hippies (de eerste die we in Tarija waren tegengekomen). Die gingen juist iets eten in het restaurant waar wij juist hadden gegeten. Die drie dan na een tijdje te hebben getwijfeld naar die drie toe gestapt! (Ze kopen dus in elke stad een armbandje en het waren de enigen die ze hadden gezien dus ze moesten hun kans grijpen!) Een van die twee gasten had het voor ons Charlotte seg, hij herkende haar nog van in La Paz =) Ze hebben ons ook voorgesteld van die avond nog met hen uit te gaan. Iris, Charlotte, Per en ik zijn dan nog met hen weggeweest. Joost en Tess waren moe en zijn naar het hotel gegaan. Zotte avond is dat nog geworden seg. Eerst zijn we gaan zien naar een discotheek maar niemand had echt zin dus zijn we niet naar binnen gegaan. We hebben dan wat slechte wijn gekocht en zijn heel de stad door gewandeld om rustig op een basketbalveldje te kunnen gaan drinken. En diegene die het voor Charlotte had is dan ergens een lege fles gaan zoeken, heeft die opengesneden en heeft na het een klein beetje te hebben uitgespoeld die wijn daarin gegoten.. Zeer hygiënisch dus. Maar de drie meisjes (ik dus ook) waren moe. En die ene bleef maar babbelen over stomme dingen, hij wou zich echt interessant maken. Maar dan hebben we toch maar gezegd dat we door gingen gaan en is die vriendelijke gast (dus niet die ene van Charlotte) helemaal terug met ons naar het hotel gewandeld (heel de stad terug door). Echte gentlemen. Ja, Per was nog niet moe =) Die is pas rond een uur of 7 thuisgekomen. Volgende ochtend moesten we dus onze zak maken en snel gaan ontbijten voor er niets meer was, en ja Per is dus gewoon in zijn bed blijven liggen, hij was wat moe. =) Charlotte en ik hebben dus voor hem zijn ontbijt mee naar boven genomen of hij had niets. Dan hebben we onze zak gemaakt, dat beneden gedropt en zijn we naar de watervallen van Coimata gegaan! Echt zo mooi! We zijn dan zo naar boven geklauterd (Charlotte en Tess hebben daar beneden een fotoshoot gehouden) en op die stenen heen en weer gegaan. En ik heb soms toch wat riskante dingen gedaan hoor, ik lag bijna met mijn fototoestel in de waters! Maar ik ben toch droog terug beneden geraakt. Ah, ja en Per had een briefje meegekregen van die ene hippie die het voor Charlotte had. Hihi, grappig, een bijna onleesbare liefdesverklaring! Maar we zijn ze alle geluk niet meer tegen gekomen. We zijn terug gegaan, hebben wat op de plaza gegeten; wat trouwens ook een grappig gebeuren was! Er waren wespen. En Charlotte was een beetje bang. =) Die zat soms gewoon niet meer aan tafel. Jaja, ons Charlotte toch! =) Dan naar het hotel gegaan om ons gerief op te halen (heb daar btw nog wat oude kranten meegenomen om mijn wijn in te pakken om op te sturen, maar heb het uiteindelijk niet nodig gehad) en naar de ‘terminal’ geweest om onze bus voor Potosí te halen! Weer die ongeasfalteerde weg, ik heb die nacht toch wel al beter geslapen dan de vorige keer.. Maar toch! Iris heeft op de grond geslapen en ik had dus twee zetels, wat duidelijk beter lag! En nog beter was dat dat madammeke met haar open raam niet meer achter mij zat =)
Hoofdstuk 4: Potosí
In Potosí zijn we een ander hotel gaan zoeken omdat in ‘Carlos V’ geen elektriciteit in de kamer was en je maar tot 12h (’s middags dus) kon douchen. In Maria Victoria hadden we drie kamertjes. Charlotte en ik zaten in een driepersoonskamer en hadden ons badkamertje. Wel fijn. Daar hebben we dan veel rondgewandeld, naar ‘La Plata’ gegaan (wat ook een toeristencafé is) en ‘presidenten’ gespeeld. Het kaartspelletje! Charlotte en ik hebben dan naar haar ex-papa gebeld om te vragen of hij tijd had om ons rond te leiden in de mijnen (hij exploreerd namelijk nieuwe plaatsen). En ja, we hadden geluk! Dan hebben we in de namiddag de ‘Convento de Santa Tereza’ bezocht.
De volgende dag zijn we in de ochtend de mijnen gaan bezoeken met hem! Echt super! De ‘tio’ gezien, een soort pop aan wie ze cocablaadjes moeten offeren. Elke vrijdag zo’n ceremonie. Wat alcohool op dat betonnen popje gieten, wat cocablaadjes gooien en hem een sigaretje in de mond steken. Wij hebben dat dus ook allemaal kunnen doen! Echt leuk. We hadden wel allemaal botten aan die te groot waren en voor de twee jongens waren ze te klein, Per is dus met zijn stoffen schoenen naar binnen gegaan. Hij had er twee plastieken zakken rond gedaan, maar dat heeft natuurlijk tot niets gediend in die modderige mijn. Dan heeft de papa ons nog heel wat uitgelegd over die stenen daar en hebben we van die kindjes een aantal mineralen gekocht. En Iris en ik hebben een hele collectie stenen aangelegd! Maar die twee jongens waren toch ook niet slecht bezig hoor! =) En daarna zijn we nog tot helemaal boven gewandeld met de papa en van daar hadden we een supermooi zicht over Potosí. Dan zijn we “K’alaphurka” gegeten. Dat is die typische soep van Potosí, redelijk pikant en met een vulkanische steen in. Na het eten zijn we naar het hotel teruggekeerd, zijn we nog iets gaan eten want Tess, Iris en Charlotte hadden niet echt gegeten. Uiteindelijk zijn we dan nog aan de ‘Casa de Moneda’ geraakt en hebben Per, Iris, Tess en ik die bezocht. Joost moest zijn bus naar Sucre halen en Charlotte had dat al gezien. Die gids was blijkbaar zeer geïnteresseerd door buitenlanders seg, maar bon, na een uur of twee waren we daar buiten! Dan zijn we nog eventjes terug naar het hotel gegaan en nog iets gaan drinken in ‘La Plata’ om de tijd te doden. Daar kwam ‘presidenten’ natuurlijk ook weer boven. Dan eventjes ons gerief gaan ophalen en naar de ‘terminal’ gegaan. Maar we waren blijkbaar te laat! Ze hadden ons een ander uur gezegd dan wat op het papiertje stond, dus ja we waren 15 minuutjes te laat en de bus was al weg. Waarschijnlijk hadden ze onze plaatsen al dubbelverkocht en dus moesten we een andere bus halen. Tess, Iris en Per moesten de volgende dag op school zijn dus we moesten echt een andere bus halen. Alle geluk was er nog ééntje, maar ja we moesten natuurlijk opnieuw betalen. Bs30 voor een nachtrit van 11uur zonder zetel! Vanachter in de bus was een ‘bed’ en daar ‘sliepen’ we met drie in, plus de handbagage. Tess had haar eigen zo goed geïnstalleerd dat Iris en ik niet echt veel plaats hadden =) Jaja, Tess.. Veel heb ik dus niet geslapen toen. Ook omdat het raam niet helemaal dicht kon en het dus weer tochtte. Maar bon, om 8uur in La Paz aangekomen! En die 4 anderen zijn onmiddellijk salteñas gaan eten =) Dan zijn we nog eventjes langs AFS gegaan om te melden dat we veilig terug waren en dan ben ik naar huis gegaan. Maar ben niet gaan slapen.. Vriendje heeft mij dan gebeld en ben naar buiten gegaan. En wel ja, het was plots opnieuw gedaan.. =( Maar ja, ik begrijp hem niet altijd zo goed maar bon. Voor de rest.. Wel ja, ik heb dat slaaptekort nog altijd niet ingehaald :s
En alle geluk heeft Charlotte haar hoofd eens gepijnigd ;) en heeft ze eens voor ons uitgerekend hoe lang we in totaal in de bus hebben doorgebracht! Bedankt eh Charlotte =) Wel, 44uur hebben we in die bussen doorgebracht!
Bon ik ben aan het einde van mijn boek gekomen! Hopelijk hebben jullie ervan genoten! Bedankt voor het lezen en tot een volgende keer! =)
Groeten,
Pepsi ;)
posted by Thaïs @ 7:06 p.m.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home